«شانازی»
هه ی خوه ر ئه را ت شو نیه که ی و یه ی هه سا ره ی بی نزی
به ختد وه ی روژ روشنه له وه ر چه ویل خوه د سزی
تو پرشه پرش نوریدن ئمر فرشته دیریدن
هه ساره چو نقلو و نه وات له ئاسمان هه ر شو رزی
مه ناز وه ئی شانازیه روژیش تا یه ی ساتی ره واس
قوماره کار و بار ت مانگ تی وه شه و قاپد دزی
مه خه ن وه ئی خوازمه نیه خودایگیش هان بان سه ره و
پف که ی له ئاگر خودا ته ک ده دوا قژد کزی
سزانن ها له خون ت ئاگر ها له ده رون ت
گیسد بورن خودا بکی دلد ئه رای که سی سزی؟
********************************* (علی الفتی - گه رمه شین)
برای تو روز، شب نمی شود و یک ستاره هم نمی گذارد
بختت در این روز روشن مقابل چشمان خودت خواهد سوخت
تو تششع نور هستی و عمر فرشته داری
ستاره همانند نقل و نبات از آسمان هر شب می ریزد
به این افتخارت مناز، آخر روز هم تا چند ساعت میماند
کار و بار تو قمار است، ماه در شب می آيد و قاپ تورا می دزد
به این خواستگاری نخند، خدایی هم بالای سر هست
به آتیش غضب خدا فوت میکنی، عقب بنشین که مویت را می سوزاند
سوزاندن در خون توست، آتش در درون توست
الهی گیسویت را ببرند، آخر دل تو برای کسی هم می سوزد؟
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
