جـــانـــا بیـــا بــرقلب مــن دیـوانه کردستی مرا

خود شمع محفل گشته ای پروانه کردستی مرا

رویی نشان بر دیده ام ، ای ماه ! بر تو گشته ام

وز غم به خود غلطیده ام  مستانه کردستی مرا

عشقم دو دست باز تـو ، محــو جــمال ونــاز تــو

جــامــی بیــاشامم زتو ، جــانــانه کردستی مـرا

نازی بکن بر روی مــن ، بــاشم خریدارش به دل

رفتی به دیر عاشقان ،افســانه کــردستــی مـرا

در هجر تو شیدا شدم، وز عشق تـو رسوا شدم

خود خانقاهی رفته ای ، میخانـه کــردستی مــرا

من سوی میخانه شدم ، شهدی بنوشــم از لبت

می گشته ای جانان  من ، پیمانــه کردستی مـرا

برما"عطا"کن گوشه ای از عشـق لیلی گــونه ات

زلفی پریشان کرده ای،چون شانه کردستی مــرا