عيد نـــوروز آمد و جـــان بار ديگر پا گرفت
غنچه لب وا كرد و بلبل نغمه شيدا گرفت
باغ و بستان سبزه پوشان چهره بر افروختند
سرو شيدا پر كشيد و قد چون رعنا گرفت
بلبلان دور رخ گل به به و چهچه كنند
شاخ و برگ از عشق نوروز چهره برنا گرفت
ابر ماتم نعره آورد بر زميـــن بي ريـــا
دامــــن سبـــز طبيعت ديــده بينا گرفت
باز باران نغمه سرداد آسمان شد نيلگون
قطره شبنم خزيد بر روي گل نجوا گرفت
ســــر بـــرآورد آفتاب مهربـــاني بــر ديار
عشق آمد جمله عالم از وجودش نا گرفت
بر دميد از كوي سوسن بوي اميد و وصال
وصلت دل شهره گشت و شهد بر لب جا گرفت
اي عطا عيد است و دلبر انتظار يك كلام
دلبرا بـــادا مبارك سال نيكـــو تا گرفت
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
