دیالوگ:  

دیالوگ همان گفتگواست. کلمه است .مطمئن باش بار اصلی نمایشنامه را دیالوگ با خود دارد .پس مهم است .اما کاش می شد برای دیالوگ نویسی تکنیک جامع و کاملی بیان کرد .دیالوگ همان چیزی است که بیشتر از همه به جوهره ی آدم بر می گردد.سخن دان بودن و جوشش کلام در راستای پروراندن پرسوناژ کار اصلی نویسنده است .اما من اینجا به مواردی اشاره می کنم که کمک کننده است و یاد آوری.

-     ببین پرسوناژ چند سال دارد . نسلهای مختلف ، ادبیات خاص خود را دارد . از پدر بزرگت بپرس واژه ی " خفن " یعنی چی !! یا چرا تو در نامه ی اداری ات نمی نویسی " با امتنان..." .

-         ببین شغل او چیست : چه خواهد شد اگر شاگرد شوفر تعاونی تی بی تی ، بگوید : من فکر می کنم ، پس هستم !!

-         پرسوناژت اهل مطالعه هست یا نه؟

-         اصلا زمان اتفاق این نمایشنامه چه زمانی است؟ باستانی یا امروزی ؟

-         بقیه را با خوب شنیدنها ی همیشگی ات کشف کن .